Άρθρα

Η κυρία και τα μηνύματα στο κινητό

/in /by

Η κυρία και τα μηνύματα στο κινητό

από τις αληθινές ιστορίες του 9Volto “Πελατών ευτράπελα”

 

Κοντεύει μεσημέρι. Η δουλειά πηγαίνει ρολόι. Έχουμε πέσει με τα μούτρα στις επισκευές και κλείνουμε κινητά και laptops το ένα πίσω από το άλλο. Ο Γιώργος έχει πιάσει τα laptops έγω τα κινητά. Ακούμε μουσικάρες, κάνουμε πλάκα μεταξύ μας και γενικά υπάρχει ένα ευχάριστο κλίμα.

Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα του μαγαζιού. Μπαίνει μια κυρία 50+ ετών με προσεγμένο ντύσιμο κι εμφάνιση. Σηκώνεται ο Γιώργος από τον πάγκο εργασίας να την εξυπηρετήσει.

-Καλημέρα λέει ο Γιώργος και η κυρία έκανε σαν να μην άκουσε και τον αγνόησε επιδεικτικά. Σηκώνω το κεφάλι από τον πάγκο που επισκεύαζα κινητά να δω αν η κυρία φοράει κάποιο ακουστικό βαρυκοίας και δεν άκουσε το κάλεσμα επικοινωνίας του αδερφού μου.

Βλέπω ότι δεν φοράει ακουστικό. Δεν μπορεί σκέφτηκα. Δεν θα πιάνει την συχνότητα ομιλίας του Γιώργου. Είναι λίγο μπάσα η φωνή του και η κυρία δεν θα ακούει Καλημέρες από τενόρους. Θα θέλει από Μαρία Κάλλας και πάνω. Σηκώνομαι κι εγώ με ανάλαφρο βήμα, σπαστό χέρι ανεβάζω πρίμα και της λέω καλημέρα.

-Πόσες φορές θα πείτε καλημέρα σε αυτό το μαγαζί απαντάει με ύφος.

Προς στιγμή ανέβασα στροφές.+20% αύξηση στην τιμή των υπηρεσιών μόνο και μόνο που μίλησε έτσι και δεν έχει πει ακόμη καλημέρα σκέφτηκα. Ηλπιζα μόνο να μην μπορούμε να την εξυπηρετήσουμε για να κλείσει αυτή η επαφή πολιτισμένα. Σε δευτερόλεπτα μπήκε ο φύλακας άγγελος στο μυαλό μου και πήρε τα ηνία της συνείδησής μου.

-Εδώ τις λέμε δύο φορές τις καλημέρες να κάνουν αντίλαλο όπως στα πανηγύρια της απαντάω. Πως λένε καλησπερα σας σπερα σας σπερα σας. Να αφομοιώνεται στον πελάτη.

Πήγε να γελάσει άλλα το κράτησε το χαμόγελο να μην χαλάσει το αυστηρό της ύφος.

Ο Γιώργος ευγενικός της λέει. Πως μπορούμε να σας εξυπηρετήσουμε;

-Έχω πρόβλημα με τα μηνύματα. Μου έρχονται μισά και δεν μπορώ να στείλω.

Παίρνει ο Γιώργος το κινητό στο χέρι του. Ήταν κλειδωμένο.

-Μου λέτε τον κωδικό της λέει;

-Γιατί του απαντάει;

-Πως θα δω το πρόβλημα για να καταλάβω τι συμβαίνει της απαντάει.

-Φέρτο να το ξεκλειδώσω εγώ του λέει. Το παίρνει στο χέρι της, κρύβει επιδεικτικά την οθόνη του κινητού, βάζει τον κωδικό και το δίνει στον Γιώργο.

Το παίρνει ο Γιώργος το τηλέφωνο και πάει να μπει στα μηνύματα.

-Τι κάνεις εκεί; Μπαίνεις στα μηνύματά μου; Πας καλά; Να δεις τα προσωπικά μου δεδομένα; του λέει.

-Μα αν δεν μπω στις ρυθμίσεις των μηνυμάτων που βρίσκονται μέσα στο φάκελο των μηνυμάτων πως θα δω το πρόβλημα για να το επιλύσω;

-Είναι λόγος αυτός για να σας κάνω μήνυση του λέει.

Αμέσως ο Γιώργος κοίταξε εμένα με ένα βλέμμα σαν να μου έλεγε ανέλαβε. Πάντα μου έλεγε ότι έχω ένα ιδιαίτερο ταλέντο με τους ιδιόρρυθμους ανθρώπους και ειδικότερα με τους εμμονικούς.

Μπαίνω στην συζήτηση.

-Τι πρόβλημα υπάρχει Γιώργο με την κοπέλα;

Με κοιτάει αυτή σαν να λέει καλά το πας μπορεί και να γλιτώσετε την μήνυση.

-Υπάρχει πρόβλημα με τα μηνύματα και πήγα να μπω στα μηνύματα για να δω που βρίσκεται το πρόβλημα και η κυρία θύμωσε γιατί νόμιζε ότι μπήκα για να διαβάσω τα μηνύματά της.

-Και καλά έκανε Γιώργο. Υπάρχουν προσωπικά δεδομένα και θα πρέπει να είμαστε διακριτικοί. Ασε να εξυπηρετήσω εγώ την κοπέλα.

Φεύγει ο Γιώργος από την μέση να αναλάβει ένας ιδιόρρυθμος την ιδιόρρυθμη. Μου δίνει το κινητό της κυρίας στο χέρι και είναι κλειδωμένο. Το παίρνω κι εγώ και αμέσως το επιστρέφω στην κυρία.

-Ξεκλειδώστε το σας παρακαλώ. Θα γυρίσω το κεφάλι μου από την άλλη μεριά να το ξεκλειδώσετε με την ησυχία σας και θέλω να μπείτε σε ένα μήνυμα το οποίο έχει το πρόβλημα που αναφέρετε, να πάτε κάτω κάτω, να αποκρύψετε το περιεχόμενο του μηνύματος για να δω τι γράφει, προς το τέλος του sms.

H κυρία ενθουσιάστηκε με τον τρόπο που χειρίστηκα την κατάσταση. Μου δίνει το κινητό της τηλέφωνο και μου λέει:

-3449 ο κωδικός μου. Σε οποίο μήνυμα και να μπείτε θα δείτε ότι έχω πρόβλημα. Δείτε ότι θέλετε.

Ο Γιώργος γούρλωσε τα μάτια. Ήθελε να την δαγκώσει στο λαιμό.

Της απαντάω.

-Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη. Θέλω να γνωρίζετε ότι υπάρχει εχεμύθεια στο μαγαζί μας. Αυτά που βλέπουμε μένουν μόνο στον αμφιβληστροειδή μας. Δεν φτάνουν μέχρι το μυαλό να επεξεργαστούν περαιτέρω.

Γέλασε η κυρία.

Μπήκα διάβασα ένα μήνυμα να δω που ήταν το πρόβλημα. Μπήκα στις ρυθμίσεις και μετά από 5 λεπτά είχαν επιλυθεί όλα τα προβλήματα των μηνυμάτων.

-Τι χρωστάω μου λέει.

-Μια καλημέρα που από την αναστάτωσή σας δεν μας την προσφέρατε το πρωί, της λέω γεμάτος ευγένεια και ικανοποίηση.

-Πολλές καλημέρες και πάρτε και 10 ευρώ να σας κεράσω από έναν καφέ που κανένας δεν μπόρεσε να με εξυπηρετήσει όπως εσείς. Είχα πάει σε άλλα δύο καταστήματα και το μόνο που έκαναν ήταν να διαβάζουν τα μηνύματά μου δίχως να μου επιλύσουν το πρόβλημα.

Έφυγε η κυρία ικανοποιημένη. Έρχεται ο Γιώργος κοιτάει το 10ευρώ στον πάγκο υποδοχής κοιτάει κι εμένα.

-Πες μου. Έχεις βάλει κρυφές κάμερες και μου κάνεις πλάκα. Θέλεις να με βγάλεις στο youtube και να γελάς;

-Όχι ρε συ του λέω. Είναι ένα τυχαίο γεγονός με μία τυχαία ιδιόρρυθμη. Μία απλή συνηθισμένη μέρα στο 9Volto.

-Δεν μου λες; Ασχολείσαι με υπνωτισμό; Είσαι σατανιστής; Τους κάνεις μάγια; Πες, μίλα! Αδερφός σου είμαι.

-Problem solved. Στείλε μήνυμα στον υπουργό εξωτερικών να πάω στις διαπραγματεύσεις για το κυπριακό. Είμαι σίγουρος ότι θα βγάλουμε άκρη! και γελάσαμε.

 

Το 9Volto είναι ένα εξειδικευμένο επισκευαστικό κέντρο smartphone, tablet , laptop και υπολογιστών το οποίο μπορεί να αναλάβει οποιαδήποτε βλάβη σε hardware αλλά και σε firmware επίπεδο.

Κατάστημα 1: Πύλης 59 Πειραιάς τηλ: 2104118176

Κατάστημα2: 25ης Μαρτίου 55 Πειραιάς τηλ: 2104212212

Η ακροδεξιά πελάτισσα

/in /by

Η ακροδεξιά πελάτισσα

από τις αληθινές ιστορίες του 9Volto “Πελατών ευτράπελα”

 

Είχε περάσει ένας μήνας από κάτι σεμινάρια που είχα ολοκληρώσει, στην εταιρία κινητής τηλεφωνίας στην οποία κάναμε χρόνια συνδέσεις σαν κατάστημα κινητών τηλεφώνων. Μεγάλος πολυεθνικός κολοσσός, μας εκπαίδευε στις καινούργιες τεχνικές πώλησης συνδέσεων μέσα από τα καταστήματα. Η γενική ιδεά ήταν η εξής. Η πώληση συνδέσεων και προϊόντων γίνεται σε φιλικό επίπεδο. Συνήθως χρησιμοποιείς ενικό αριθμό έτσι ώστε να αποκτάς οικειότητα με τον πελάτη -εφόσον βλέπεις ότι δέχεται μία τέτοια προσέγγιση- μιλάς σαν φίλος που του δίνεις συμβουλές, τον κάνεις να νιώθει κοντά σου για να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του και του πουλάς υπηρεσίες και προϊόντα.

Πάντα ήμουν λάτρης του ενικού αριθμού και της φιλικής προσέγγισης λόγω της φύσης μου. Δεν θα ήταν δύσκολο να το χρησιμοποιήσω στις πωλήσεις. Όχι βέβαια στον βαθμό που ήθελε η μαμά εταιρία, δηλαδή να πουλάς από υπηρεσίες, μέχρι τυρόπιτες που έχουν το λογότυπο της εταιρίας. Θα μπορούσα όμως να κάνω μία ειλικρινή και στοιχειώδη πώληση σε φιλικό πλαίσιο που γενικά απέφευγα.

Ένα πρωινό λοιπόν, σταμάταει έξω από το μαγαζί ένα διαλυμένο παπί με μια γυναίκα γύρω στα 40 η οποία από τις καταχρήσεις έμοιαζε πάνω από 55. Ατημέλητο μαλλί με ένα τζιν 3 νούμερα μεγαλύτερο από το σωματότυπό της. Σπρώχνει με δύναμη την πόρτα, μπαίνει μέσα στο μαγαζί και λέει με μια βροντερή φωνή:

-Μέραααα

Σάστισα. Προς στιγμήν νόμιζα ότι μπήκε στο μαγαζί ο Βαγγελής ο μπετατζής μαζί με την μπετονιέρα. Αφού βλέπω τελικά ότι είναι πελάτισσα είμαι έτοιμος να την καλοδεχτώ.

-Καλημέρα απαντάω γεμάτος καλή διάθεση να εξυπηρετήσω. Δίπλα μου ο  Γιώργος την κοιτάει όλο απορία σαν να λέει. Τι φρούτο είναι αυτό;

Αφήνει πάνω στον πάγκο τα κλειδιά από το μηχανάκι. Είχε δύο μπρελόκ. Το ένα έγραφε ΕΠΕΝ και το άλλο Χρυσή Αυγή.

Ωχ σκέφτηκα. Πέσαμε σε ακροδεξιά. Βγάζω διακριτικά τον σταυρό που φοράω μέσα από την μπλούζα να φαίνεται, ξύνω κούτελο να φανεί η βέρα, βγάζω και το ημερολόγιο που γράφω σημειώσεις κι έχει μπλε χρώμα με το λογότυπο της Εθνικής ασφαλιστικής. Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια σκέφτηκα. Αν με ρωτήσει αν είμαι εθνικιστής θα της πω. Φυσικά αφού έχω ασφάλεια στην Εθνική. Αφού βλέπω ότι έχω όλο το πακέτο πάω στο επόμενο βήμα της πώλησης.

-Πως μπορώ να βοηθήσω της λέω.

-Μου χάλασε το κινητό μου λέει. Έσπασε η οθόνη και δεν πατάει τίποτα.

Το κοιτάω. Ήταν ραγισμένη η οθόνη και σαν ταπετσαρία είχε μία γλάστρα με ένα χασισόδεντρο.

Δεύτερο ωχ που λέει το μυαλό στο μυαλό μου. Πρόσεξε ότι κόλλησα προς στιγμή με την φώτο ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούσα να δω αν το touch μπορούσε έστω κι έτσι να δουλέψει.

-Σου αρέσει η φώτο μου λέει;

-Φυσικά της λέω. Έχω κι εγώ κάτι ζουμπουλιές σε ίδια γλάστρα στο μπαλκόνι μου. Leroy Merlin; Θέλωντας να μετατοπίσω την συζήτηση από το φυτό στην γλάστρα.

-Ξέρεις μου λέει τι φυτό είναι αυτό;

-Για ντοματιά μου κάνει. Αλλά δεν είμαι σίγουρος, της απάντησα όλο σοβαρότητα κλείνοντας και λίγο τα μάτια σαν να προσπαθούσα να διακρίνω με περισσότερη λεπτομέρεια το είδος του φυτού.

-Ωωω καλάαα κατάλαβα μου λέει. Είσαι άντε γειά.

Προσπαθώντας να αλλάξω την συζήτηση της λέω:

-Θέλει οθόνη και touch μαζί. Κοστίζει 70 ευρώ. Αλλά θα σου πρότεινα να κάνεις ένα καρτοπρόγραμμα/καρτοσυμβόλαιο που με 12 ευρώ το μήνα για 18μήνες θα έχεις και χρόνο ομιλίας δωρεάν και δίνουμε κι ένα κινητό τηλέφωνο smartphone δώρο. Οπότε κερδισμένη είσαι της λέω, συμπυκνώνοντας όλα τα σεμινάρια πωλήσεων που έκανα σε μία πρόταση.

-Κάντο μου λέει.

Μου δίνει τα στοιχεία της, συμπληρώνω την αίτηση ηλεκτρονικά και παίρνει προέγκριση αμέσως. Αυτά τα λίγα λεπτά που πέρασαν άρχισε να με ρωτάει πως με λένε αν είμαι παντρεμένος κτλ. Εγώ έμαθα το όνομά της από την ταυτότητα. Βαρβάρα.

Conan η Βάρβαρα σκέφτηκα συνδυάζοντας τον τίτλο της ταινίας και άλλαξα αμέσως σκέψη προσπαθώντας να σκεφτώ κάτι άσχετο για να μην γελάσω. Της ταίριαζε όμως το όνομα.

Αφού τελειώσαμε με την αίτηση κι έμαθε το όνομά μου από την συζήτηση μου λέει.

-Ρε Δονάτε θα μου δείξεις και δυό πράγματα στο κινητό;  Να περάσεις από το σπίτι μου γιατί τώρα βιάζομαι, μου λέει.

-Δουλεύω από το πρωί ως το βράδυ και δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος για κατ’οίκον επίσκεψη κι εκμάθηση. Αν θέλεις όμως της λέω, μπορώ να σου δείξω κάποια πράγματα εδώ, τώρα ή κάποια άλλη στιγμή. Προσπαθώντας σαν αίλουρος που έχω ξεφύγει από ντοκυμαντέρ του National Geographic να ξεφύγω μία κατάσταση που ήμουν σίγουρος ότι δεν θα είχε καλή κατάληξη.

-Οκ μου λέει. Κάτσε να μου το δείξεις τώρα. Περίμενε ένα λεπτό να φέρω και κανά μπυρόνι να πιούμε εδώ μαζί όσο μου το δείχνεις και την βλέπω να ετοιμάζεται να πάει προς το περίπτερο να πάρει μπύρες.

-Ξέρεις της λέω είμαι παιδί της Coca cola και με το αλκοόλ δεν τα παώ καλά.

-Δεν πιστεύω να είσαι τίποτα μουσουλμάνος; μου λέει.

-Καλά και θα φορούσα σταυρό της λέω. Κοντεύω τα 50 της λέω και πάω ακόμη παπαδάκι τις κυριακές στην εκκλησία. Ασε που το Πιστεύω μπορώ να στο πω κι από το τέλος προς την αρχή. Απλά με το αλκόολ δεν τα πάω καλά.

-Πωωω ρε αδερφάκι μου λέει και κοιτάζει τον Γιώργο. Τι ξενέρωτος είναι αυτός του λέει.

– Καλά φέρε το μπυρόνι εσύ της λέει ο Γιώργος και θα το πιω εγώ.

Φεύγει από το μαγαζί. Πάω έντρομος στον Γιώργο και του λέω.

-Δεν κάθεσαι εσύ να της το δείξεις γιατί βλέπω ότι το πράγμα δεν πάει και πολύ καλά. Εγώ άλλωστε έκανα την πώληση κι εσύ την εκπαίδευση.

-Είσαι τρελός. Εμένα θα με κάνει μια χαψιά ρε. Άλλωστε έδειξε τις προτιμήσεις της, μου απαντάει με γουρλωμένα μάτια.

-Ρε αγόρι μου κάνε μου την χάρη. Θα σου κάνω αύξηση, λίγο να απαγκιστρωθεί από πάνω μου. Και αν το φέρει η κουβέντα για μένα πες της απέξω απέξω ότι ο Δονάτος το σηκώνει το μανίκι και δεν γουστάρει γυναίκες. Πες της ότι είμαι gay, asexual ότι θες φτάνει να της κόψεις την φόρα.

-Καλά ρε μου λέει. Αλλά χρώστας όχι μόνο αύξηση και άλλη μία χάρη που κάποια στιγμή θα σκεφτώ και θα στην ζητήσω.

-Πήγαινε τώρα του λέω να την εξυπηρετήσεις γιατί αν πιεστώ κι άλλο μπορεί να σου γράψω και το μαγαζί.

Μπαίνει η Βαρβάρα μέσα στο μαγαζί με δύο μπύρες και μία κόκα κόλα. Στην θέση μου είναι ο Γιώργος κι εγώ έχω καθίσει στον πάγκο επισκευών και φτιάχνω το κινητό που είχε αφήσει στην μέση.

-Έλα να σου δείξω μερικά πράγματα λέει ο Γιώργος γιατί ο Δονάτος είναι άσχετος με τα κινητά. Μόνο τα προγράμματα συνδέσεων ξέρει καλά.

-Προδότη είπα από μέσα μου. Και θα στο χρωστάω κι αύξηση θα σου δώσω και με ισοπεδώνεις τεχνογνωσικά.

-Ααα δεν μου τα λέτε καλά του λέει. Ή θα μου τα δείξει ο Δονάτος ή θα ακυρώσω την σύνδεση.

Το ακούω εγώ και της λέω. Βαρβάρα θα σου δείξει ο Γιώργος μερικά πράγματα μέχρι να τελειώσω εδώ το κινητό που φτιάχνω και έρχομαι κι εγώ σε λιγάκι.

-Οκ μου λέει θα σε περιμένω.

Αυτές τις περιπτώσεις στα σεμινάρια πωλήσεων δεν τις έχουν σκεφτεί αναρωτήθηκα. Κάνω ότι φτιάχνω το κινητό περνάει κανά 10λεπτο και πάω προς την Βαρβάρα. Βλέπω τον Γιώργο να έχει πιεί την μπυρίτσα του και μετά το διάλειμμά του πάει να συνεχίσει την δουλειά του. Πιάνω το καινούργιο κινητό κι αρχίζω να της εξηγώ τις λειτουργίες όσο πιο απλά γίνεται. Μετά από κανένα 20λεπτο κι αφού έχω εξηγήσει τα βασικά μου λέει.

-Να σου πω. Δώσε μου το κινητό σου αν έχω καμία απορία να σου στείλω κανα μήνυμα.

Πάγωσα. Λέω από μέσα μου εντάξει μπλέξαμε. Ανοίγω το συρτάρι που έχω χαρτάκια σημειώσεων μαζί με τα καρτοκινητά νούμερα . Όπως βγάζω ένα χαρτί και στυλό βλέπω από την λίστα των ανενεργοποίητων καρτοκινητών αριθμών το πάνω πάνω νούμερο.

Της δίνω χαρτί και στυλό και της λέω το τηλέφωνο που έβλεπα μέσα στο συρτάρι. Γράφει τον αριθμό και λέω από μέσα μου πόσο μπορεί να μπλέξει περισσότερο το πράγμα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα να ακυρώσει την σύνδεση γιατί οι ρήτρες που πληρώνει το κατάστημα είναι μεγάλες ειδικά αν κλείσει η γραμμή τον πρώτο μήνα.

-Το σημείωσες της λέω.

-Ναι. Οκ αν χρειαστώ θα σου στείλω το βράδυ. Κατεβάζει μονορούφι το μπυρόνι, άντε γειαά λέει και φεύγει.

-Αυτός που μας έκανε τα σεμινάρια πωλήσεων στην μαμά εταιρία λέω του Γιώργου, μάλλον δούλευε στον Λούλη με τα συνοικέσια.

-Ρε συ από που ήρθε αυτή μου λέει ο Γιώργος.

-Εμένα δεν με νοιάζει από που ήρθε του λέω, με νοιάζει να μην ξαναμπαστακωθεί. Δεν την φιλέψαμε και κάτι ρε συ. Ένα ξηροκάρπι μία σαρδέλα παστή. Ξεροσφύρι το ήπιε.

Πέρασαν χρόνια  από τότε. Δεν ξανάρθε στο μαγαζί. Κάποια στιγμή την πέτυχα στο δρόμο σε έναν διαπληκτισμό, να τσακώνεται με έναν οδηγό αυτοκινήτου γιατί πετάχτηκε από Stop. Τον είχε πιάσει από την μπλούζα και προσπαθούσε να τον βγάλει από το παράθυρο. Φαντάζομαι ο άνθρωπος θα ζει. Δεν είχα ακούσει τίποτε περίεργο στις ειδήσεις εκείνη την μέρα.

Το 9Volto είναι ένα εξειδικευμένο επισκευαστικό κέντρο smartphone, tablet , laptop και υπολογιστών το οποίο μπορεί να αναλάβει οποιαδήποτε βλάβη σε hardware αλλά και σε firmware επίπεδο.

Κατάστημα 1: Πύλης 59 Πειραιάς τηλ: 2104118176

Κατάστημα2: 25ης Μαρτίου 55 Πειραιάς τηλ: 2104212212

Facebook Comments

Ο πελάτης με το σουβλάκι

/in /by

Ο πελάτης με το σουβλάκι

από τις αληθινές ιστορίες του 9Volto Πελατών ευτράπελα

Κοντεύει μεσημέρι. Καλοκαίρι, καύσωνας έξω και το aircondition μέσα στο full. Γενικά μου αρέσει στο μαγαζί να έχει θερμοκρασίες κατάψυξης ειδικά όταν έξω έχει καύσωνα. Στο μαγαζί υπάρχει μία ένταση. Κάποια κινητά δεν φτιάχνονται, ανταλλακτικά δεν βρίσκουμε, τηλέφωνα να χτυπάνε συνέχεια κι όλο αυτό το κλίμα μας έχει δημιουργήσει μία αρνητικότητα.

Σας έχω μιλήσει για το Κάρμα σε άλλο ποστ ότι του αρέσει να σπάει πλάκα μαζί μου; Εδώ σπάει πλάκα όταν έχω κέφια, δεν θα σπάσει πλάκα σήμερα που τα νεύρα έχουν γίνει χορδές άρπας;

Μέσα σε αυτό το ειδυλλιακό κλίμα, σκάει ο πελάτης που θα μου φτιάξει την μέρα. Θεόσταλτος, βγαλμένος από την καινή διαθήκη, απόστολος Κυρίου, να με ηρεμήσει και να μου εξηγήσει ότι η ζωή έχει κι άσχημες μέρες.

Μπαίνει μέσα στο μαγαζί κρατώντας στο χέρι ένα τυλιχτό σουβλάκι και μία σακούλα γεμάτη με άλλα καλούδια από το σουβλατζίδικο της περιοχής.

-Καλημέρα του λέω. Δεν απάνταει και πάει κατευθείαν προς την βιτρίνα που έχουμε τα κινητά τηλέφωνα dummy για να τα βλέπουν οι πελάτες.

Τα χαζεύει αδιάφορα, δίνοντας περισσότερη βαρύτητα στο σουβλάκι που τρώει, παρά στα κινητά που βλέπει. Έχει αρχίσει και το μαγαζί και μυρίζει κρεμμυδοτζατζικοπαπρικαχοιρινολαδωμένη πίτα. Το αρωματικό χώρου αγκομαχεί να καλύψει την μυρωδιά. Η ατμόσφαιρα έχει αρχίσει να γίνεται αποπνικτική στο λεπτό μιας και το μαγαζί είναι μικρό.

Με κοιτάει ο Γιώργος όλο νόημα σαν να μου λέει για να σε δω. Σε εμένα γκαρίζεις όταν πάρω κάτι να φάω. Η αλήθεια είναι ότι εγω είμαι αυτός που απαγορεύω να τρώμε εμείς οι ίδιοι στο μαγαζί, φαγώσιμα του τύπου σουβλάκια, ψητά κτλ πλην καμιάς τυρόπιτας κι αυτή σε περιόδους μεγάλης πείνας κυρίως λόγω των μυρωδιών.

-Καλημέρα πως μπορώ να σας βοηθήσω; απευθύνομαι πάλι σε αυτόν μήπως και με ακούσει και συνειδητοποιήσει ότι όταν μπαίνουμε σε ένα μαγαζί, μπαίνουμε για κάποιον λόγο κι όχι να περάσουμε την ώρα μας τρώγοντας σουβλάκια.

Τίποτα μου λέει με μπουκωμένο στόμα. Απλά κοιτάω τα κινητά. Κι όπως τελειώνει την φράση πέφτουν κάτι κρεμμύδια στο πάτωμα.

Με κοιτάει ο Γιώργος κλείνει τα μάτια του σαν να είδε στιγμαία όραμα με το μέλλον του πεινασμένου. Είδε τα κρεμμύδια στο πάτωμα και το σπουδαιότερο, είδε εμένα που είδα τα κρεμμύδια στο πάτωμα και κοκκίνησα από την πίεση.

-Ηρέμησε θα του μιλήσω εγώ μου λέει ο Γιώργος ψιθυριστά.

-Όχι του λέω συνέχισε την δουλειά σου θα μιλήσω εγώ. Άλλωστε ξέρεις πόσο διπλωμάτης είμαι.

-Ο πελάτης μου λέει έχει πάντα δίκιο.

-Ο πελάτης του σουβλατζίδικου έχει δίκιο στο σουβλατζίδικο του απαντάω.

Πλησιάζω τον πελάτη. Αυτός εξακολουθεί να χαζεύει τα κινητά και να τρώει δίχως αύριο. Έχει ήδη τελειώσει το σουβλάκι και ανοίγει την σακούλα και τσιμπάει πατάτες. Κρατάει το χαρτάκι που είχε τυλιγμένο το σουβλάκι.

-Να σου πετάξω το χαρτάκι του λέω.

-Ναι αμέ μου λέει και μου το δίνει.

-Μήπως θες του λέω να σου φέρω και καμιά μπυρίτσα; Έχω μέσα στο ψυγείο.

-Όχι μου λέει καλά είμαι.

-Να σου πάρω μια κόκα κόλα από το περίπτερο του λέω. Εγώ τα τρώω με κόκα κόλα.

-Να σου πω την αλήθεια μου λέει μία κοκακολίτσα θα την έπινα.

-Θέλεις να σου χτυπήσω και την πλάτη μήπως χωνέψεις πιο γρήγορα; Ανθρώπινα είναι αυτά.

Εκεί βλέπω μαζεύεται.

-Ρε συ του λέω να σου κάνω μία ερώτηση;

-Πες μου λέει.

-Έχεις πάει σε κανένα Public, Πλαίσιο, Γερμανό, Vodafone, μαγαζί με ρούχα, νυχάδικο, κομμωτήριο, οπτικά, γραφείο κηδειών και να μπεις μέσα τρώγοντας σουβλάκι για να περάσεις την ώρα σου;

-Όχι μου λέει.

-Εδώ γιατί το κάνεις;

-Πω ρε φίλε μου λέει τι περίεργος που είσαι μου λέει.

Προς στιγμήν μετάνιωσα για τον τρόπο που του μίλησα. Αλλά αυτή η αναισθησία του με ενοχλούσε αφάνταστα.

Σηκώνεται ο Γιώργος να παρέμβει στην συζήτηση. Ήθελε να εκτονώσει το κλίμα και να με βγάλει εκτός, γιατί είδε ότι παρεκτράπηκα κι έχασα την ψυχραιμία μου.

Έρχεται ο Γιώργος και του λέει ευγενικά.

-Ξέρετε εδώ κανονικά απαγορεύεται να τρώμε γιατί το αφεντικό φωνάζει, υπονοώντας ότι υπήρχε ένα μεγάλο αφεντικό που κρύβεται πίσω από εμάς. Φαντάσου του λέει ότι και σε εμάς απαγορεύει να τρώμε έστω κι ένα απλό κουλούρι. Μόνο έναν καφέ μας επιτρέπει.

O πελάτης μας έβλεπε μαγκωμένος από την μία, αλλά από την άλλη συνέχιζε να μασουλάει πιο αργά. Άλλωστε είχε πατάτα στο στόμα, έπρεπε ή να την καταπιεί ή να την βγάλει.

Ένιωσα άσχημα. Ίσως με κάποια αφέλεια να έβλεπε από άλλη σκοπιά όλη αυτή την φάση. Άλλωστε τα μικρά παιδιά τα αφήνω να τρώνε στο μαγαζί κι όταν το κάνουν χάλια δεν λέω τίποτα αλλά αντιθέτως γελάω. Μήπως έπρεπε να αντιμετωπίσω τον αυθορμητισμό του σαν να ήταν ένα “μεγάλο” μικρό παιδί;

-Περίμενε λιγάκι του λέω. Μην φύγεις. Έρχομαι σε 2 λεπτά.

Με κοιτάει ο Γιώργος όλο απορία. Ξέρω τι σκέφτεται με την κάθε ματιά του. Τώρα θα είπε τι πάει να κάνει πάλι ο αψυχολόγητος. Πάω ακριβώς απέναντι από το μαγαζί που υπάρχει ένα σουβλατζίδικο. Μπαίνω μέσα και του λέω βάλε 4 γύρο απ’όλα, 4 καλαμάκια, δύο πατάτες και 3 κόλες. Περιμένω μερικά λεπτά μου τα βάζει στην τσάντα κι επιστρέφω στο μαγαζί.

Μπαίνω μέσα με κοιτάει ο Γιώργος και κουνούσε το κεφάλι του. Πηγαίνω πίσω από τον πάγκο και μου λέει ψιθυριστά.

-Θες ψυχιάτρο, όχι απλά ψυχολόγο και ψυχοθεραπεία. Θες χάπια κανονικά.

-Θες να σου εξηγήσω του λέω; Και μου κάνει αυτό που κάνει πάντα όταν ξεκινάω τις αναλύσεις. Τεντώνει το χέρι όπως κάνουμε σε έναν άνθρωπο στοπ και μου λέει. Talk to the hand. Δεν βγάζω άκρη μαζί σου.

-Aν ακούς με το χέρι του λέω φαντάζομαι τώρα τα σουβλάκια θα τα φας με το αυτί. Εντω μεταξύ έχει ήδη εμφανιστεί στον πελάτη ένα τεράστιο ερωτηματικό στο πρόσωπό του.

-Ξέρεις κάτι του λέω; Σήμερα συνειδητοποίησα στην πράξη, ότι είναι άσχημο να καταπιέζουμε το παιδί που έχουμε μέσα μας. Και το έκανα μαζί σου. Γιατί το να μπεις μέσα στο μαγαζί με έναν σουβλάκι ήταν απλά ένας ανέμελος παρορμητισμός. Εγώ το αντιμετώπισα σαν κακόβουλη πράξη. Κερνάμε σουβλάκια. Και του φέρνω ένα σκαμπό να κάτσει.

Απλώνω τα σουβλάκια στον πάγκο, απλώνω και τις πατάτες, βγάζω και τις κόκα κόλες. Ο πελάτης φάνηκε να φοβήθηκε με την συμπεριφορά μου. Δεν ήξερε πως να αντιδράσει.

-Πως σε λένε του λέω.

-Γιάννη μου λέει.

-Λοιπόν Γιάννη πάμε μια γύρα γύρους μαζί; του λέω και πιάνω ένα τυλιχτό και πέφτω με πάθος στο φαγητό. Ο Γιώργος πήρε το δεύτερο τυλιχτό. Με κοιτούσε μέσα στα μάτια και προσπαθούσε να σκανάρει που είναι η λασκαρισμένη βίδα στον εγκέφαλό μου.

-Ρε φίλε μου λέει σε γουστάρω. Είσαι ωραίος. Περίεργος λιγάκι αλλά ωραίος. Πήρε το σουβλάκι κι άρχισε να τρώει.

Τα είπαμε για κανά μισάωρο. Ο Γιάννης έγινε φαν του μαγαζιού. Δεν ξανάρθε ποτέ για φαγητό. Ήρθε όμως πολλές φορές για επισκευή κινητών και υπολογιστών. Μετά από όλο αυτό συνειδητοποίησα ότι εκείνη την ημέρα δεν ήμουν πιεσμένος..ήμουν πεινασμένος!

Το 9Volto είναι ένα εξειδικευμένο επισκευαστικό κέντρο smartphone, tablet , laptop και υπολογιστών το οποίο μπορεί να αναλάβει οποιαδήποτε βλάβη σε hardware αλλά και σε firmware επίπεδο.

Κατάστημα 1: Πύλης 59 Πειραιάς τηλ: 2104118176

Κατάστημα2: 25ης Μαρτίου 55 Πειραιάς τηλ: 2104212212

Η βαρήκοη γιαγιά

/in /by

Η βαρήκοη γιαγιά

από τις αληθινές ιστορίες του 9Volto Πελατών ευτράπελα

 

Παρόλο που είμαστε ένα κατάστημα τεχνολογίας με υπολογιστές, κινητά, αξεσουάρ κτλ. δεν λείπουν οι άνθρωποι που θα μπουν καθημερινά και θα μας ζητήσουν διάφορα άσχετα πράγματα.

Για παράδειγμα μας έχουν ζητήσει σίδερο για τα ρούχα, ανταλλακτικά αυτοκινήτων, κάλτσες, απορρυπαντικά, τηλεοράσεις, ανταλλακτικό για καζανάκι και μπορώ να γράφω ακαταπαύστα για εκατοντάδες αλλά πραγμάτα που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενό μας.

Έτσι λοιπόν μία Πέμπτη πρωί βλέπω έξω από την πόρτα του καταστήματος μια γιαγιά να προσπαθεί να ανέβει το σκαλοπάτι. Κρατούσε ένα Π και προσπαθούσε να το ανεβάσει μαζί με αυτήν. Το Π το είχε τοποθετήσει στραβά. Πάταγε το ένα πόδι στο σκαλί τα δύο στον αέρα και το άλλο στο πεζοδρόμιο. Αυτή είχε σηκώσει το ένα πόδι στον αέρα κάτι συνδυασμό τεχνικές καποέιρα με ται τσι. Μετά συνειδητοποίησα ότι η γιαγιά φλερτάρει με πρωτόγνωρες τεχνικές θανάτου και θα έπρεπε να επέμβω.

-Ωχ λέω του Γιώργου. Πάω να την βοηθήσω γιατί θα πέσει κάτω.

Βγαίνω έξω και πάω να την πιάσω για να την βοηθήσω.

– Καλημέρα της λέω. Αυτή δεν μου μιλάει. Φωνάζω πιο δύνατα καλημέρα και απλώνω το χέρι να την βοηθήσω.

Γυρνάει με κοιτάει σαν εξωγήινο και μου λέει.

– Λέει καλημέρα ο κόσμος παιδί μου..μάθε να έχεις τρόπους.

-Καλημέρα της ξαναλέω με πιο έντονο ύφος γιατί είδα ότι φορούσε ακουστικό και κατάλαβα ότι δεν με είχε ακούσει. Πως μπορώ να σας βοηθήσω συνεχίζοντας πάλι με τον ίδιο τόνο.

– Πως σε λένε παιδί μου, μου λέει.

-Δονάτο της λέω όσο πιο δυνάτα γίνεται γιατί ξέρω ότι ακόμη και οι άνθρωποι που ακούνε καλά κάνουν λάθος το όνομά μου, οπότε φαντάσου η γιαγιά.

-Ιωάννη; Ωωω έχεις κι ωραίο όνομα μου λέει.

Με έχουν πει Ντομάτο, Χιονάτο, Διομήδη, Διογένη, Δομίνικο κάπου πιάνουν καμία συλλαβή ή καμία ομόηχη λέξη. Το Ιωάννης δεν έχει ούτε ένα γράμμα ίδιο σκέφτηκα. Προς στιγμή κοίταξα έξω μήπως υπάρχει κάνεις και με τραβάει βίντεο για να γελάσει. Ο Γιώργος με κοιτούσε όλο περιέργεια έτοιμος να βάλει τα γέλια.

-Δονάτο με λένε της λέω. Δο-Νά-Το. Το φώναξα πολύ δυνατά μήπως και το ακούσει.

-Όχι το επίθετο παιδί μου μου λέει. Το όνομα σου Ιωάννης δεν είναι;

-Όχι της λέω Δο-Νά-Τος είναι το όνομά μου.

-Πες μου μου λέει ότι είσαι Ιεχωβάς να φύγω τώρα από το μαγαζί.

-Χριστιανός ορθόδοξος είμαι της λέω και υπάρχει κι άγιος που έχει αυτό το όνομα και γιορτάζει στις 30 Απριλίου. Τέλος πάντων, πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω;

-Τι στο χέρι να κρατήσω μου λέει.

-Τι πρόβλημα έχετε της λέω; Γιατί μπήκατε στο μαγαζί; Τι θέλετε; Τι θέλω κι εγω; Γιατί υπάρχω; Έχω αρχίσει το παραλήρημα γιατί πιστεύω ότι δεν κρύβεται μόνο βαρηκοία στην περίπτωση της γιαγιάς.

-Καλά μου λέει. Ακόμη δεν μπήκα. Κάτσε να μπω και θα σου πω τι θέλω.  Βαρήκοη βαρήκοη αλλά η γιαγιά πουλάει και πνεύμα σκέφτηκα.

Αφού την βοήθησα να μπει στο μαγαζί κάθισε στον καναπέ και μου λέει.

-Θα σε φωνάζω Ιωάννη μου λέει γιατι το ξέχασα το όνομά σου.  Έχεις φριτέζα γιατί μου χάλασε;

-Οχι της λέω μόνο κινητά και υπολογιστές έχουμε.

-Ουφ θα τρέχω αλλού για την φριτέζα. Πούλα κι εσύ καμία φριτέζα. Μόνο με κινητά πας να βγάλεις μεροκάματο; Τέλος πάντων.

Βγάζει ένα φυλλάδιο του Κωτσόβολου με κάτι κινητά. Είχε κυκλώσει ένα smartphone στο φυλλάδιο.Έχεις αυτό το κινητό με ρωτάει και μου δείχνει το σημειωμένο.

-Μπορώ να σας το φέρω σε μία ώρα της λέω και το λαρρύγι μου έχει βγεί μέχρι τα χείλη μου και το ξαναρουφάω μέσα.

-Ωραία μου λέει. Αν το πάρω από εσένα μπορείς να μου φτιάξεις κι αυτά που βλέπεις τι κάνει ο άλλος που τα βάζουν στο ιντερνετ. Που βλέπεις τους φίλους σου τι κάνουν που πάνε κτλ;

-Facebook, instagram κι αυτά που βάζουν στο κινητό εννοείτε;

-Ναι αυτό μου λέει. Θα μου τα φτιάξεις;

-Θα στα φτιάξουμε της λέω.

-Να σου πω μου λέει. Θέλω να μου βάλεις αυτό με το δάκτυλο να κλειδώνει. Να μην μπορεί να μπει κάνεις να βλέπει μου λεει τι βλέπω.

-Αυτό είναι πανεύκολο της λέω.

-Μωρέ ζηλεύει ο άντρας μου λέει. Δεν του αρέσει να βγαίνω από το σπίτι. Φοβάται μην έχω κάνεναν.

Κι αυτός σκέφτηκα από μέσα μου. Και γκόμενο να είχε άνθρωπε μου δυό μέρες θα έκανε να τον συναντήσει με το Π. Και χαλάλι της αν γινόταν και τίποτα η γυναίκα να ξανάνιωνε. Τι μας πιάνει δεν μπορώ να καταλάβω.

-Όλα γίνονται της λέω. Εδώ και του σπανού τα γένια γίνονται φυσικά μιλώντας δυνατά.

-Τι τρένα μωρέ μου λέει. Κινητό θέλω κι άρχισε να βήχει. Ο βήχας έγινε συνεχόμενος και η γιαγιά δεν μπορούσε να μιλήσει.

-Ειστε καλά;

-Ναι μου λέει το άρωμα του μαγαζιού με πειράζει, έχω αλλεργία.

Ο βήχας είχε αρχίσει να γίνεται έντονος στο βαθμό που πνιγόταν και δεν μπορούσε να αναπνεύσει.

-Να ανοίξω την πόρτα να βγούμε λιγάκι έξω να μην σας ενοχλεί της λέω πανικοβλημένος.

-Γκουχου γκουχου. Όχι μου λέει έχει δροσιά εδώ μέσα. Έχει και τον καναπέ.

-Μα δεν μπορείτε να ανασάνετε της λέω γεμάτος φόβο.

-Μην αγχώνεσαι..θα μου περάσει..να έτσι κάνω για κανα δεκάλεπτο και μετά μου περνάει και κλείνει τα μάτια.

-Ρε Γιώργο έλα λίγο εδώ δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Είστε καλά της φωνάζω;

Αυτή με κλειστά τα μάτια να έχει σηκώσει το κεφάλι και να το έχει ακουμπήσει στον καναπέ. Δεν μιλάει. Σκέφτομαι να της ρίξω κανένα χαστούκι άλλα πόσο δυνατό να είναι. Κι αν φύγει το κεφάλι; Την σηκώνω με τον Γιώργο και την βγάζω έξω μαζί με μια καρέκλα μήπως και συνέλθει. Ξαφνικά συνέρχεται και μου λέει:

-Πας καλά άνθρωπέ μου; Με έβγαλες στον ήλιο να πάθω καμία ηλίαση;

-Έχετε δίκιο της λέω. Θα σας βάλω μέσα και θα βγάλω το άρωμα χώρου έξω. Πως δεν το σκέφτηκα; της είπα

Μπαίνω μέσα βγάζω το άρωμα χώρου έξω, βάζω την γιαγιά μέσα ανοίγω τς πόρτες να αεριστεί ο χώρος. Υπήρχε μία έντονη δραστηριότητα δίχως λόγο και με την γιαγιά άκρη δεν έχουμε βγάλει ακόμη.

-Δεν πάτε της λέω σπίτι να ξεκουραστείτε κι όταν αποφασίσετε για το κινητό με παίρνετε ένα τηλέφωνο και θα τα κανονίσουμε όλα εμείς.

-Με διώχνεις μου λέει; Έτσι κάνεις στους πελάτες; Λεφτά θα σου αφήσω.

Τα παίρνει ο Γιώργος στο κρανίο. Σας έχω πει για τον αδερφό μου τον Γιώργο; 8 χρόνια μικρότερος με οξυθυμόμετρο που ξεκινάει από το 50 και τερματίζει στο 1050. Το δικό μου ξεκινάει από το -50 και φτάνει μέχρι το 10.

-Ελάτε με κάποιο παιδί σας να συνεννοηθούμε. Άλλα λέμε κι άλλα καταλαβαίνετε. Να σας βοηθήσουμε θέλουμε. Αλλά υπάρχει χάσμα επικοινωνίας.

-Δεν έχω άσθμα βρε. Το άρωμα με πειράζει.

Κάθομαι διπλά της στον καναπέ και ακούω ένα σφύριγμα δίπλα της. Τον γνώριζα τον ήχο. Με τόσες ταινίες scifi που έχω δει έκανε σαν κάποιο επιθετικό cyborg που σε λοκάρει για να σε χτυπήσει με κάποιο σύστημα laser.

-Ρε Γιώργο κάτι ακούγεται του λέω σε aggresive mode. Aπό δίπλα μου και του δείχνω την γιαγιά.

Έρχεται ο Γιώργος ακουεί και βλέπει το ακουστικό της γιαγιάς να έχει πέσει δίπλα στον καναπέ και να το καλύπτει το ρούχο της.

-Σας έπεσε το ακουστικό της λέει ο Γιώργος βάλτε το.

-Δεν θα δεις διαφορά του λέω. Πιο πριν το φορούσε. Άντε το χάσμα τώρα αντί για άσθμα να το ακούσει φάσμα. Δεν κάνει δουλειά.

Συνεχίζοντας κοιτάω την γιαγιά και της λέω

-Πως σας λένε;

-Μαρία μου λέει.

-Εχετε κι ωραίο όνομα της λέω.

-Τι ώραιο μωρέ μου λέει. Όλες Μαρίες τις λένε.

-Γι’αυτό και τις βγάζουμε όλες Μαρίες της λέω. Γιατί είναι όμορφο. Εγώ σας προτείνω της λέω το έξης. Να πάτε σπίτι τώρα. Πάρτε το τηλέφωνό μου. Κι όταν αποφασίσετε να αγοράσετε κάποιο κινητό θα μου πείτε το μοντέλο από το τηλέφωνο και θα σας το φέρω εγώ στο σπίτι αν χρειαστεί.

-Δεν είμαι κατάκοιτη μου λέει. Όλο εξυπνάδες λες εσύ. Κάτσε να μιλήσω στον άλλον. Πως σε λένε εσένα νεαρέ, λέει του αδερφού μου.

-Γιώργο με λένε

-Μήτσο; Να τους λες να σε φωνάζουν Δημήτρη είναι πιο όμορφο.

-Μην πεις τίποτε του λέω του Γιώργου, στο ζουμί. Πείτε του Μήτσου τι θέλετε της λέω.

-Αυτό το κινητό θέλω να μου φέρει και να μου το φέρει σπίτι.

Κοιτάω τον Γιώργο-Μήτσο.

Ο Γιώργος απαντάει όλο χαρά.

-Πολύ ευχαριστώς θα σας το φέρω και θα σας το δείξω.

-Ο Γιάννης είναι ξινός του λέει.

-Το ξέρω της απαντάει ο Γιώργος-Μήτσος. Και αχώνευτος συμπληρώνει. Αφού το πρωί όταν μου λέει καλημέρα πίνω μια σόδα. Δεν κατεβαίνει με τίποτα.

-Χαχαχαχα καλέ τι πλάκα που έχεις εσύ του απαντάει η γιαγιά. Πάρε το τηλέφωνό του σπιτιού μου κι όταν έρθει περιμένω να με πάρεις. Και σηκώνεται η γιαγιά να φύγει.

Αφού έφυγε κοιτάω τον Γιώργο. Αχώνευτος ρε; και σόδα;

-Είσαι αδυναμία μεγάλη μου απαντάει.

Έκανα αίτηση για ένορκη διοικητική εξέταση στο 9Volto για προσβολή στελέχους της εταιρίας…δηλάδη στον Γιώργο και τον Παναγιώτη. Ο Γιώργος την απέρριψε. Ο Παναγιώτης πήρε την αίτηση κι έφτιαξε μια σαιτάρα για τον γιό του.

 

Το 9Volto είναι ένα εξειδικευμένο επισκευαστικό κέντρο smartphone, tablet , laptop και υπολογιστών το οποίο μπορεί να αναλάβει οποιαδήποτε βλάβη σε hardware αλλά και σε firmware επίπεδο.

Κατάστημα 1: Πύλης 59 Πειραιάς τηλ: 2104118176

Κατάστημα2: 25ης Μαρτίου 55 Πειραιάς τηλ: 2104212212